Նա գրավեց կինոն՝ խաղալով տարբեր կերպարներ՝ Ֆրանսիայում, Մեծ Բրիտանիայում, Ռուսաստանում․․․․
Կան մարդիկ, ովքեր կյանքի ակնթարթի գեղեցիկ հպումով կարողանում եմ թողնել շատ լուրջ աշխատանքն և գրավել աշխարհն իրենց դերասանական տաղանդով։ Այո կարծում եմ… չէէէ հաաստատ կան նման մարդիկ․․․ Ասեմ ավելին ես գիտեմ նրանցից մեկին, նույնիսկ ավելին նա հայ է, ով կարողացել է աշխարհին ցույց տալ իր փայլուն դերասանական տաղանդը։
InterNews.info-ն զրույց է պատրաստել համաշխարհային դերասան Սեբաստիան Սիսակի հետ։ Ի դեպ նա շուտով կլինի Հայաստանում։
Հետաքրքիր ու խորիմաստ, ճակատագրական խաղերով լի հարցազրուցը ներկայացնում ենք Ձեզ։
-Բարև Ձեզ Սեբաստիան։ Շնորհակալ եմ մեր հրավերն ընդունելու համար։ Սկզբում խնդրում եմ ասեք ե՞րբ և որտե՞ղ եք ծնվել, կրթությունը։ – Բարև Ձեզ։ Ես ևս շնորհակալ եմ, ասեմ որ ծնվել եմ գեղեցիկ Երևանում որտեղ և անցել է իմ մանկությունն, իսկ իմ ողջ հասուն կյանքն անցկացրել եմ Ֆրանսիայում: Կրթությունս այսպես ասած բազմազան է (ժպտում է)՝
Երևանում՝ քրեական իրավունքի մագիստրոս
Ֆրանսիայում՝ քաղաքացիական իրավունքի վարպետ
Լոնդոնում, Փարիզում և Լոս Անջելեսում` դերասան
-Ո՞րն է եղել Ձեր մանկության երազանքը։
-Որքան էլ զարմանալի է, ասեմ որ հենց մանկուց երկու միտք ունեի՝ կարող եմ սուսերամարտիկ լինել, և կարող եմ լինել դերասան։ Հայրիկս սուսերամարտի փոխարեն կարատեի ուղարկեց ինձ, ասեմ որ վատ չէր, նույնիսկ ավելին հաջողվեց դառնալ Հայաստանի պատանեկան եռակի չեմպիոն։
-Դերասան ծնվում են թե՞ դառնում։
-Մի անգամ մի շատ կարևոր ռեժիսոր ինձ և մյուս դերասաններին ասաց՝ եթե կարող ես այլ բանով զբաղվել, ուրեմն դերասան դառնալ պետք չէ, քանի որ սա աշխարհի ամենադժվար մասնագիտություններից մեկն է։ Բայց եթե հոգիդ այլ բան չի ցանկանում, ուրեմն դու դերասան ես և պետք է դառնաս:
Ես չգիտեմ մյուսների մասին, բայց որոշ ոչ դերասանական աշխատանքներից հետո ես ինքս ինձ խոստովանեցի, որ սրտով դերասան եմ: Դա ինձ համար ամեն ինչ է (խորիմաստ ժպտում է)։
-Հավատո՞ւմ եք պատահականություններին։
-Կարելի է ասել և այո, և ոչ։ Անսպասելիությունն ու հնարավորությունը կապված են միմյանց հետ։ Իսկ դերասանական արվեստում ասում են, որ շանսն այն է, երբ «հնարավորությունը հանդիպում է նախապատրաստությանը»:
-Ինչպե՞ս ստացվեց որ մեկնեցիք Հայաստանից։
-Մանուկ հասակում ես բազմիցս այցելել եմ մորաքրոջս մոտ, ով բնակվում էր Ֆրանսիայում և նույնիսկ այդ ժամանակ այնտեղ ընկերներ եմ ունեցել։ Պարզապես պատահեց, որ միտք ծագեց ֆրանսիացի ընկերներիս հետ համալսարան գնալ Մարսելի մոտ գտնվող Էքս-ան-Պրովանսում: Մտածեցի և իրագործեցի, և ահա հենց որ հնարավորություն ստացա, մեկնեցի Ֆրանսիա՝ համալսարանում սովորելու։
-Ես գիտեմ, որ դուք լուրջ մասնագիտություն և աշխատանք ունեք ի՞նչպես որոշեցիք դերասան դառնալ, դուք շատ անսպասելի հայտնվեցիք և գրավեցիք կինոն։ Այդ կտրուկ հեղաշրջումից խոսենք։
-Ինչպես վերը նշեցի, մանկուց միտք ունեի, որ կարող եմ դերասան լինել: Եվ երբ ես աշխատում էի Նիցցայում նոտարական գրասենյակում, ինչ-որ պահի հիշեցի իմ այս միտքը և որոշեցի աշխատանքից հետո գնալ թատրոնի սիրողական դասերի։
Կտրուկ անցում․․․ Ներս մտա, նայեցի, փորձեցի և այլևս ետ չվերադարձա նախկին աշխատանքիս։
Ես հավատում եմ, որ իմ մեջ կար այդ ծրագիրն, և ինձ միայն պետք էր սկիզբ դնել, բացել այն։ Երբ ֆրանսիական առաջին ալիքը վավերագրական ֆիլմ էր նկարահանում իմ մասին, Լոնդոնում ռեժիսորը դերասանության հայտնի ուսուցչիս հարցրեց, թե ով եմ ես՝ իրավաբան, թե դերասան։ Նա պատասխանեց, որ կյանքում ես կարող եմ անել այն, ինչ ուզում եմ, կարող եմ լինել իրավաբան, ծնող, եղբայր, որդի, գործազուրկ, բայց քանի որ նա պատրաստել է հազարավոր բրիտանացի դերասանների և բազմաթիվ միջազգային աստղերի, նա գիտի, որ հոգուս խորքում ես միշտ կլինեմ դերասան:
-Համաշխարհային ճանաչում ունեք, ինչու՞ եք այսքան համեստորեն թաքնված։
-Իմ գործը միայն իմ հնարավորությունների չափով իմ դերերի վրա աշխատելն է, իսկ համբավ, հայտնիություն․․․ ես դրանց մասին չեմ մտածում:
-Բավականին դերեր եք խաղացել, տարբեր երկրներում ամենակարևորներից կնշե՞ք։
-Դե, հայ հանդիսատեսի համար՝ ֆրանսիացի փրկարարի դերը Սպիտակի երկրաշարժի մասին ֆիլմում, իսկ հայ հերոսի ԼԵՌ-ի դերը՝ «Պաշտպանները» ֆիլմում։
-Ո՞րն է ձեր խաղացած ամենատպավորիչ դերը։
-Տեխնիկապես դժվար դերերից մեկը հերոս Լեռն է, բայց ես նաև սիրում եմ իմ դերն որպես անօթևան մարդ բրիտանական «Դրիֆտ» ֆիլմում:
-Ո՞րն է եղել Ձեր չսիրած դերը։
-Ես նման դեր չունեմ։ Ես սիրում եմ յուրաքանչյուր դեր, որ խաղում եմ։ Խորհուորդ կտամ բոլորին, երբեք չստանձնել այնպիսի դեր, որը ձեզ դուր չի գալիս: Դա շատ կարևոր է։
-Ձեր խաղացած ամենահուզիչ դերը։
-«Դրիֆտ»-ի անօթևան ֆոտոշարքից շատ տպավորված էի, քանի որ իմ կերպարը շատ դրամատիկ էր, ինչը հանգեցրեց նրան, որ ֆիլմը արժանացավ Լոնդոնի Պորտոբելոյի կինոփառատոնի լավագույն դրամայի առաջին մրցանակին:
-Թատրոն թե՞ կինո։
-Չնայած երեք տարի շարունակ խաղացել եմ թատրոնում, բայց ես սիրում եմ տեսախցիկն և հիմա միանշանակ կարող եմ ասել կինոն։
-Բավականին հայտնի եք եվրոպայում, Մոսկվայում և այլնա։ Արդյո՞ք տեսնում եք Ձեզ հայկական շուկայում։
-Ես գնալով ավելի եմ հետաքրքրվում հայկական կինոյով։ Չնայած կարծում եմ, որ աշխատանքի պարամետրերը շատ տարբեր են Եվրոպայի և Հայաստանի միջև, բայց սիրտս այսպես ասած միևնույնն է քաշում է դեպի հայկականը։
-Ինչո՞ւ մինչև այժմ հայ հանդիսատեսը չի տեսել Ձեզ Հայկական ֆիլմերում։
-Կարծում եմ՝ պարզ է, իմ ուշադրությունն Եվրոպայում էր և Ռուսաստանում: Հիմա, երբ սկսում եմ կենտրոնանալ հայկական կինոյի վրա, հուսով եմ, որ հեռուստադիտողն ինձ այստեղ էլ կտեսնի։
-Քանի անգամ եք եղել Հայստանում, երբ եք պատրաստվում լինել։
-Բավականին հաճախ եմ այցելում Հայաստան։ Ես սիրում եմ իմ Երևանը, մանկության ընկերներ ունեմ այստեղ և գեղեցիկ տեսարան դեպի Արարատը։ Փորձում եմ ամեն ամառ լինել Երևանում։
Շնորհակալություն հաճելի և հետաքրքիր զրույցի համար։ Կսպասենք Ձեզ Հայաստանում։
Կոնտակտ Սեբաստիանի հետ
Instagram / Sebastien_Sisak
Ներկայացուցիչեր՝
Հայաստան։ Էմմա Կանտ [email protected]
Ռուսաստան: Կատյա Կոսե [email protected]
Ֆրանսիա (Միջազգային): Պիերրե –Մարսել Բլանչոթ [email protected]
