Մանկատան աշխատակիցներից մեկը ով աշխատել է այդ մանկատանը շուրջ 20 տարի պատմում է՝
աշխատել է 20 տարի (1990-2010) այս մանկատանը, շաբաթ – կիրակի հանգստյան օրերին աշխատել են և չեն տվել հանգիստ (բոլոր աշխատողները) , աշխատել են նաև տոնական օրերին և չեն վարձատրվել, ստացել է ամսեկան 65․000 ՀՀ դրամ աշխատավարձ ։
Դաստիրակներից մեկը 2005 թվականին բանավոր բողոքել է տնօրեն՝ Գրետա Հայրապետյանին և հաշվապահ՝ Սեդա Եղիազարյանին ոչ աշխատանքային և տոնական օրերին աշխատելու գումարի համար։
2006 թվականին տնօրեն Գրետա Հայրապետյանի փոխարեն այդ հաստիքը զբաղեցիրեց իր հարսը` Հասմիկ Մկրտչյանը մրցութի միջոցով։
2006 թվականին տեղի ունեցավ աշխատողների ժողով, որտեղ աշխատողներից կատարվեց ստորագրահավաք, որի նպատակն էր տոնական և ոչ աշխատանքային օրերին աշխատած աշխատողները հրաժարվում են այդ աշխատած օրերի դիմաց ստանան գումար, նշեմ որ ստորագրահավաքին միայն մեկ դաստերակ չի մասնակցել ստորագրահավաքին։
Մանկատան տնօրինությունը սպառնացել է աշխատողների որ եթե չստորագրեն կազատվեն աշխատանքից, բայց դաստերակը աշխատել է մինչև 2010 թվականը այն պատճառով որ ունեցել է պայմանագիր։
2010 թվականին մայիս ամսին լրացել է պայմանագրի ժամկետը, այդ ժամանակ պայմանագրի ժամկետը ավելացրեցին 6 ամսով, որից հետո դաստերակը դիմեց պայմանագրի ժամկետի ավելացման համար։
Դաստերակը դիմեց տնօրեն Համիկ Մկրտչյանին պայմանագրի ժամկետը աելացնելու համար, բայց նա պատասխանել է որ հանձնաժողովը կորոշի։ 2010 թվականի դաստերակին ուղարկել են ծանուցում որ նա ազատված է աշխատանքից։
2009 թվականին դաստերակը դիմել է 1-ին ատյանի դատարան։ Դատարանի 03․07․2009 թ․ որոշմամբ վարութ է ընդունվել է դաստերակի հայցն ընդդեմ Երևանի <<Մարի Իզմիրլյանի անվան մանկատուն>> ՊՈԱԿ (Պետական ոչ առևտրային կազմակերպություն)-ի չվճարված աշատավարձի պահանջի մասին։ Դատարանը , բավարարելով պատասխանողի ներկայացուցչի միջնորդությունը, 17․12․2009թ․ որոշել է կայացնել դատապաշտպաական փորձաքննություն նանակելու մասին։
Հայցը բավարարվել է պետական ոչ առևտրայինկազմակերպությունից հօգուտ դաստերակի բռնագանձել 1․179․380 միլիոն ՀՀ դրամ, որպես1999 թվականի ապրիլ ամսից մինչև 2009 թվականի փետրվար ամիսը հանգստյան և ոչ տոնական արտաժամյա աշխատանքի չվճարված աշխատավարձի գումար։
2009 թվակաին մանկատան Հասմիկ Մկրտչյանը բողոքել է վերաքննիչ դատարան և բավարարվել է իր օգտին, դաստերակը դիմել է վճռաբեկ դատարան, վճռաբելը գործը չի ընդունել և ուղարկել է 1-ին ատյան։ 2011 թվականի հունվարի 11-ին դիմել են 1-ին ատյանի դատարան 2-րդ անգամ դատը բավարարվել է հօգուտ հայցվորի։
2012 թվականի դեկտեմբերի 5-ին Երևան քաղաքում , դռնբաց դատական նիստում քննեց քաղաքացիական գործն ըստ հայցվորի ընդդեմ <<Մարի Իզմիրլյանի անվան հատուկ տիպի մանկատուն>> պետական ոչ առևտրային կազմակերպության չվճարված բռնագանձման պահանձի մասին։ Դ
ատարանը մերժեց և համարեց Պետական տուրքի հարցը համարել լուծված։ Աշխատանքի վերականգման և չվճարված աշխատավարձի դատավորը նույն դատավորն է եղել։
2016 թվականին եղել է բողոք ԱԱԾ-ին, ԱԱԾ-ն գնացել է մանկատուն ստուգման, ստուգման արդյունքում բացահայտել են որ ունեցել են 19 գրանցված և չաշխատող <<աշխատողներ>>, 3 տարվա կտրվածքով այդ <<աշխատողների>> աշխատավաձը կազմել է 46․000․000 ՀՀ դրամ, որից հետո տնօրեն Հասմին Մկրտչյանին քրեական գործ է հարուցվել և հեռացվել աշխատանքից։
2017 թվականին ոստիկանության Քանաքեռ-Զեյթունի բաժանմունքից ավագ քննիչ Լուսենեն հրավիրել հարցաքննության մանկատան բոլոր նախկին և ներկա բոլոր աշխատողներին։
Այժմ մանկատունը ունի տնօրենի ՊԺԿ (Պաշտոնի ժամանակավոր պաշտոնակատար)-ն է Լիլիթ Հակոբայնը որը որ չի հաապատախանում իր հաստիքին, քանի որ պետք է ունենա 5 տարվա աշխատանքային փորձ։
Նա երեխաների հետ շփում չունի և խուսափում է շփվել երեխաների հետ ինչպես նաև շատ վատ է վերաբերվում աշխատողների հետ։
Լիլիթը պտրաստվում է մասնակցել մրցութի, մանկատան տնօրենի հաստիքը զբաղեցնելու համար։
Տուժող կողմը ասում է՝ <<Եթե քաղաքացու գրպանն են մտնում դատական համակարգը մատների արանքով է նայում, բայց եթե Պետության գրպանն են մտնում մարդկանց դատում են>>
