Ժիրայր Բաբազյան, անուն որն ունի իր յուրահատուկ նշանակությունը։ Մարդն որն աչքի է ընկնում, ոչ միայն իր առաքինի կեցվածքով, որպես մարդ՝ այլ նաև միանշանակ որպես իր բանագավառի փայլուն ներկայացուցիչ։ Մարդ, ով երկար ժամանակ ապրելով դրսում, խաղաով ինչպես հոլիվուդյկան, այնպես էլ ֆրասնաիական, եգիպտական մի շարք դերեր, ամեն ինչ արել և անում է, որպեսզի պահի, պահպանի ու զարգացնի իր ազգայինը։ Մարդ, ով յուրօրինակ նվիրումով այսօր իր ողջ եռանդը դրել է ազգանվեր գործի՝ սերունդ կրթելուն, և ամեն ինչ անում է, որպեսզի վաղվա սերունդը գիտելիք ունենա, ամեն մի մանրուք այսպես ասած տեղը տեղին լինի, նույնիսկ իր անձնական միջոցներով, թղթաբանությունից սկսած, մինչև բեմական դեկոր ու տեխնիկա։ Նրա ներկայացումներն առանձնանում են յուրօրինակ հումորով ու ֆրսանսիական ոճով։
վերջերս Սոս Սարգսյանի անվան համազգային թատրոնում կայացավ ժիրայր Բաբազյանի սիրելի «Առանց ձկնորս նավակը» ներկայացումը ըստ Ալեխանդրո Կասոնաի: Լավ հիշում եմ այս ամեն ինչի սկիզբը․․․ Պետք էր տեսնել Բաբազյանի ոգևորությունը, երբ խոսում էր «Առանց ձկնորս նավակի» մասին։ Այն ինչ նա գաղտի էր պահել իր սրտում, սակայն, ի վերջո մեզ խոստովանեց՝ թե պիեսն ընտրել է ի հիշատակ իր մոր Նորա Ազատյան մահվան տարելիցին: Նորա Ազատյանը, 5Օ- ականներին Եգիպտոսում, փայլել է Պիեսի գլխավոր հերոսուհուն Էսթելի դերում: Ժիրայրը Փոքր է եղել ու չի տեսել ներկայացումը, սակայն մոր պատմածերից և սև ու սպիտակ նկարերից ոգեշնչվել, սիրել ու միշտ երազել է այն բեմադրել: Նա ասում էր, որ նրա մայրը մահացավ ուղիղ անցյալ տարվա դիպլոմային հանձնումից մի քանի օր առաջ (Տասներկուերորդ Գիշեր):
Ապրիլի 29-ին տարելիցն էր: Ահա պիեսի ընտրության գաղտնիքը: Երևանի թատրոնի և կինոյի պետական ինստիտուտում ավարտական կուրսի նրկայացումը բեմադրվեց և ահա կյանքի կոչվեց այս ամենը։ Երիտասարդները ներդրեցին իրենց ջանքերը։ Բեմադրիչը մտավախություններ ուներ ուսանողներից և հանդիսատեսից այս նուրբ պիեսի հասկացողության վերաբերյալ: Այդուհանդեերձ ներկայացման վերջում դահլիճը հոտնկայս ծափահարեց: Ապրեն բոլորը:
Հեղինակ՝ Էմմա Կարապետյան
