Քանի որ Պուտինը չի համարձակվում ռուս խաղաղապահներին Դադիվանքից արեւելք՝ դեպի Քարվաճառ ուղարկել, առավելեւս, հայտարարությամբ Հադրութի շրջանն ու Շուշին թողնված են Ադրբեջանի զինված ուժերի վերահսկողության ներքո, ապա հայկական դիվանագիտության առաջնահերթությունները պետք է լինեն․
1․ Քարվաճառ-Քաշաթաղ գոտում, Շուշիում եւ Հադրութի շրջանում միջազգային խաղաղապահների տեղակայման շուրջ Մինսկի խմբի համանախագահողների հետ ակտիվ աշխատանքը՝ տեղի հայ բնակչության իրավունքների պաշտպանության եւ հումանիտար ճգնաժամի հաղթահարման ուղղությամբ։
2․ Մինսկի խմբի ակտիվ ներգործության ապահովումը Իդգիրում կուտակվող թուրքական զորքի՝ Մեղրիով դեպի Ադրբեջան արշավի կանգնեցումը եւ Հադրութում, Շուշիում եւ Քարվաճառում դրանց տեղակայման բացառւոմը։
Ինչո՞ւ պետք է Կրեմլը համաձայնի այս տարբերակին։ Քանի որ դժվարանում է դիմակայել Ադրբեջան թուրքական զորքի ներխուժմանը՝ ստորագրված եռակողմ հայտարարության մեջ անորոշությունների (օրինակ, Մեղրիով ճանապարհի տրամադրումը վերաբերում է նաեւ զինված ուժերին թե ոչ, այդ ճանապարհի ապահովման շուրջ կողմերի համաձայնությունը պարտադիր է կողմերի համար թե ոչ, եւ այլն) եւ ռուս-թուրքական մոնիտորինգային կենտրոնի ստեղծման համաձայնություններում առկա սողանցքները թույլ չեն տալիս միջազգային իրավական արդյունավետ խոչընդոտներ ստեղծել թուրքական զորքերի Ադրբեջանի տարածք մուտք գործելու համար։ Այդ խոչընդոտը կարող է ստեղծվել միայն Մինսկի խմբի ներսում կոնսենսուսի առկայության պայմաններում, իսկ դրա դիմաց ռուսները գուցե համաձայնվեն իմ նշված շրջաններ միջազգային խաղաղարար ուժերի տեղակայման հետ։ Դա նաեւ կնվազեցնի նրանց պատասխանատվությունը հայ բնակչության շրջանում հումանիտար ճգնաժամի եւ հայերի հանդեպ էթնիկ զտման վերացման համար։ Այստեղ մեծ է նաեւ ԱՄՆ-ի եւ Ֆրանսիայի ճնշման չափաբաժինը Ռուսաստանի վրա՝ համաձայնվելու այս տարբերակին։ Իսկ դա կարող է տեղի ունենալ միայն եթե Հայաստանում չձեւավորվի Կրեմլի մարիոնետային իշխանություն եւ Հայաստանը այլեւս չդառնա Արեւմուտքի համար անհետաքրքիր երկիր։
3․ Միջազգային դոնորների համաժողով հրավիրելու գործընթաց՝ պատերազմի հետեւանքները վերացնելու եւ տարածաշրջանի կայուն զարգացման հիմքերը դնելու համար։ Հասկանալի է, որ Հայաստանում ռուսական խամաճիկային ռեժիմ հաստատվելու դեպքում որեւէ շոշափելի արեւմտյան օգնության մասին կարող ենք մոռանալ, իսկ Ռուսաստանը այդ դեպքում կսահմանափակվի առավելագույնը ռուսահայ օլիգարխներին պարտադրելով Հայաստանում մի քանի տասնյակ միլիոն դոլարի ներդրում անել։
4․ Ադրբեջանի դեմ դատական հայց եւ դիվանագիտական արշավ՝ որպես իր իսկ կողմից ստորագրած (2008թ․ Մայենդորֆյան հռչակագիր) Մադրիդյան սկզբունքներից առաջնային՝ ուժի չկիրառման սկզբունքի խախտողի, որը բերել է Արցախի հայ բնակչության հումանիտար ճգնաժամի եւ էթնիկ զտման։ Այս մեղադրանքը անուղղակիորեն վերաբերում է նաեւ եռանախագահողներին, որոնք Մադրիդյան սկզբունքների իրականացման երաշխավորներն են (Աքվիլա 2009թ․ եւ Մուսկոկա 2010թ․)։
