Facebook-ում կարդում եմ Գևորգ Պետրոսյանի նախապայմանն առ այն, որ եթե Ալեն Սիմոնյանն իրավաբան է, այդ դեպքում ինքն էլ Բրյուս Լին է։
Ալեն Սիմոնյանը պատգամոր է, ԱԺ նախագահի տեղակալ, ներկայացնում է քայլականներին։
Գևորգ Պետրոսյանն էլ է նույն պատգամավորական համքարությունից, նախկին նախարար է, «Բարգավաճ Հայաստան» կուսակցության մարտական թևի կարկառուն ներկայացուցիչ։
Կողմերի այս առայժմ տեսական վեճը հղի է մի շարք բարդություններով։
Այսպես՝ ամենաթեժ պահին Ալեն Սիմոնյանը հնարավոր է մեջտեղ հանի համապատասխան բովանդակության դիպլոմ ու փորձի այդ հենքի վրա ապացուցել իր իրավաբան լինելը, իսկ, այ, Բրյուս Լի լինելու Գևորգ Պետրոսյանի պարագան կարող է էապես տուժել ապացուցողական բազայի բացակայության պատճառով։
Ստեղծված իրավիճակում թերևս միակ խելամիտ քայլը հարցը Սահմանադրական դատարանի մաղով անցկացնելն է։ Սակայն հակառակի պես հիմա երկրում ժամանակներ են, երբ այդ դատարանն ունենալու գաղափարն է ռևիզիայի ենթարկվում քաղաքական հայտնի դրդապատճառներով։
Փակուղային վիճակը հաղթահարելու համար, որպես միջանկյալ տարբերակ, գուցե թե առայժմ ընդունե՞նք, որ հակառակ Գևորգ Պետրոսյանի կասկածին՝ Ալեն Սիմոնյանն իրոք իրավաբան է, իսկ Գևորգ Պետրոսյանին էլ հորդորենք իր Բրյուս Լի լինելը չպայմանավորի Ալեն Սիմոնյանի իրավաբան լինել-չլինելով։
Հեղինակ՝ Մարտին Հուրիխանյան
