Ե­թե բարձ­րաց­նենք քո­ղը, ա­պա միան­գա­մայն ակն­հայտ է դառ­նում, որ…»

Կի­նո­յից քիչ թե շատ ի­րա­զեկ­վա­ծը միան­գա­մից անվ­րեպ կա­սի՝ ո՛ր ֆիլ­մից է վերց­ված վեր­նա­գիր ծա­ռա­յած ար­տա­հայ­տու­թյու­նը, բայց քա­նի որ գործ ու­նենք ահ­ռե­լի թվով դի­լե­տանտ­նե­րի, կի­նո­յի մեջ կի­նո­յից բա­ցի մնա­ցած ա­մեն ին­չը սի­րող­նե­րի՝ կի­նո­խո­պան­չի­նե­րի հետ, ստիպ­ված ենք նրանց հա­մար նշել վեր­նագ­րի աղ­բյու­րը՝ «Ոս­կե հոր­թը», որն Իլյա Իլ­ֆի ու Եվգենի Պետ­րո­վի հա­մա­նուն գրա­կան եր­կի հեն­քի վրա ար­ված կի­նոն­կար է։ Թվա­ցյալ այս ա­նուղ­ղա­կի խոս­քից արդ ան­ցում բուն նյու­թին։

ՉԿԱ՛։ ՉԻ՛Ք։ ՆԻ՛ԽՏ Կի­նո­յից քիչ թե շատ ի­րա­զեկ­վա­ծը միան­գա­մից անվ­րեպ կա­սի՝ ո՛ր ֆիլ­մից է վերց­ված վեր­նա­գիր ծա­ռա­յած ար­տա­հայ­տու­թյու­նը, բայց քա­նի որ գործ ու­նենք ահ­ռե­լի թվով դի­լե­տանտ­նե­րի, կի­նո­յի մեջ կի­նո­յից բա­ցի մնա­ցած ա­մեն ին­չը սի­րող­նե­րի՝ կի­նո­խո­պան­չի­նե­րի հետ, ստիպ­ված ենք նրանց հա­մար նշել վեր­նագ­րի աղ­բյու­րը՝ «Ոս­կե հոր­թը», որն Իլյա Իլ­ֆի ու Եվգենի Պետ­րո­վի հա­մա­նուն գրա­կան եր­կի հեն­քի վրա ար­ված կի­նոն­կար է։ Թվա­ցյալ այս ա­նուղ­ղա­կի խոս­քից արդ ան­ցում բուն նյու­թին։ Ան­ցած ա­միս «Սի­նե­մա Սթար Դալ­մա Գար­դեն Մոլ»-ում կա­յա­ցավ Յու­սուպ Ռա­զի­կո­վի «Սու­սե­րով պա­րը» կի­նոն­կա­րի երևա­նյան պրե­միե­րան։ Աշ­խար­հահռ­չակ կոմ­պո­զի­տոր Ա­րամ Խա­չատ­րյա­նի մա­սին կի­նո­պա­տու­մը հա­վե­լյալ հե­տաք­րք­րու­թյուն էր ա­ռա­ջաց­րել նաև նրա­նով, որ մեր ռուս գոր­ծըն­կեր­նե­րի մաս­նակ­ցու­թյամբ, ռու­սա­կան կի­նո­յում հայ տար­րի ակ­տիվ մի­ջամ­տու­թյամբ ու նա­խա­ձեռ­նու­թյամբ լրաց­վե­լու էր մե­զա­նում առ­կա խո­շոր բաց. խոս­տո­վա­նենք՝ ցա­վոք, թե՛ հայ, թե՛ հա­մաշ­խար­հա­յին կի­նո­յի մա­կար­դա­կով հա­յազ­գի երևե­լի­նե­րի մա­սին կի­նո­ժա­պա­վե­նին պահ տված ա­ռանձ­նա­պես շատ բան չու­նենք։ Այս ա­մե­նին գու­մար­վող լրա­ցու­ցիչ գոր­ծոն էր և այն, որ մե­ծա­նուն կոմ­պո­զի­տո­րի կյան­քը, ստեղ­ծա­գոր­ծու­թյու­նը հրամց­նե­լու էր այ­լազ­գի գոր­ծիչ, ար­վես­տա­գետ, ու ա­ռանձ­նա­պես հե­տաքր­քիր էր լի­նե­լու դր­սի աչ­քի ըն­կա­լու­մը, որ­քան էլ Ա­րամ Խա­չատ­րյա­նը վա­ղուց կա­յա­ցած ան­մեկ­նե­լի մե­ծու­թյուն է, գա­գաթ։ Սա­կայն այս ա­մե­նից զատ կար և խնդ­րո մյուս կող­մը. հա­մա­ձայն ռու­սա­կան կող­մի հետ կնք­ված պայ­մա­նագ­րի, կի­նոն­կա­րի ստեղծ­մանն իր հա­մար խիստ զգա­լի չա­փա­բաժ­նով մաս­նակ­ցել էր և Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին կի­նո­կենտ­րո­նը, ինչն ան­խու­սա­փե­լիո­րեն պի­տի են­թադ­րեր ոչ միայն սոս­կա­կան ֆի­զի­կա­կան ներ­կա­յու­թյուն։ Ըն­թաց­քում մենք հար­կավ կներ­կա­յաց­նենք, թե ինչ նկա­տի ու­նենք՝ «ոչ միայն սոս­կա­կան ֆի­զի­կա­կան ներ­կա­յու­թյուն» ա­սե­լով, սա­կայն այս­տեղ զուտ թեթև ակ­նար­կի տես­քով ա­սենք, որ շնոր­հիվ Հա­յաս­տա­նի ազ­գա­յին կի­նո­կենտ­րո­նի գոր­ծուն մաս­նակ­ցու­թյան, ժա­մա­նա­կին զգա­լի ճշգր­տում­ներ մտց­վե­ցին նույն ռու­սա­կան կող­մի հետ հա­մար­տադ­րու­թյամբ նկա­րա­հա­նած «Սպի­տակ» կի­նոն­կա­րի սցե­նա­րի մեջ՝ կան­խե­լով բա­վա­կա­նա­չափ թյու­րըմ­բռ­նում­ներ։ Շարունակությունն այստեղ Աղբյուրը՝ http://www.henq.am/