Եթե Հեյդար Ալիեւը Սիսիանում է ծնվել, դա չի նշանակում, որ Զանգեզուրը ադրբեջանական է. Արցախի արտգործնախարար

Ադրբեջանի նախագահը մի շարք հայտարարություններ է արել Լեռնային Ղարաբաղի եւ Հայաստանի վերաբերյալ: NEWS.am-ի թղթակիցը Արցախի արտգործնախարար Դավիթ Բաբայանին խնդրել է մեկնաբանել դրանք:

Իլհամ Ալիեւն այսօր կրկին հայտարարեց, որ ղարաբաղյան հակամարտությունը «լուծված է», եւ որ «Լեռնային Ղարաբաղ» գոյություն չունի: Ինչպե՞ս դա կմեկնաբանեք:

Ադրբեջանի նախագահը հերթական անգամ հանդես է եկել, կարելի է ասել, ծրագրային հայտարարություններով: Հետաքրքիր է, որ մենք ճշգրիտ կերպով կանխատեսում ենք Ադրբեջանի բոլոր գործողություններն ու քայլերը, ինչը ցույց է տալիս, որ եթե ի վիճակի ենք կանխատեսել քայլերը, ապա ի վիճակի ենք կանխել նաեւ գործողությունները:

Վերջին հայտարարություններում երկու առանցքային ասպեկտ կա: Նախ՝ նա կրկին սկսել է ասել, որ գոյություն չունի նման միավոր, ինչպիսին Լեռնային Ղարաբաղն է: Երկրորդ՝ նա արդեն բարձրաձայնել է այն, ինչ մենք ավելի վաղ կանխատեսել էինք: Այն մասին, որ այսպես կոչված տնտեսական շրջանների ստեղծումը առաջին քայլն է, եւ իրականում դա աշխարհաքաղաքական թատրոնների, ճակատների ստեղծում է. այնուհետեւ կսկսվի երկրորդ փուլը` վարչատարածքային միավորների ստեղծումը: Ալիեւը խոսեց այդ մասին՝ միտումնավոր կամ ակամա: Ասում է, որ կա Ղարաբաղյան տնտեսական շրջան: Բայց դա բավարար չէ ասելու համար, որ Ղարաբաղը ադրբեջանական է: Նշանակում է, որ վաղը ստեղծվելու է Ղարաբաղի վիլայեթ: Նա արդեն բարձրաձայնել է Արեւմտյան Զանգեզուրի գաղափարը, որի մասին խոսել ենք այսպես կոչված Արեւելյան Զանգեզուրի տնտեսական շրջանի ստեղծումից անմիջապես հետո: Նշանակում է, որ մենք պետք է ակնկալենք Արեւելյան Զանգեզուրի վիլայեթի ստեղծման գաղափար:

Բայց այդ չափազանց մեծ ախորժակը եւ իրեն գերտերության տեղը դնելու փորձը, որը կարող է միակողմանի փոխել տարածաշրջանի աշխարհաքաղաքական քարտեզը, բնականաբար, շատ բանի մասին է խոսում: Առաջին՝ կա՛մ նրանք իսկապես տարածաշրջանում հետագա ապակայունացման ծրագրեր ունեն Թուրքիայի հետ, կա՛մ պարզապես հաջողությանից գլխապտույտ ունեն: Ամեն դեպքում, մենք պետք է լրջորեն վերաբերվենք այս կարգի հայտարարություններին եւ նպատակային աշխարհաքաղաքականություն վարենք: Ամենակարեւոր ուղղությունը պետք է լինի մեր անվտանգության ամրապնդումը եւ եղբայրական երկրների հետ հարաբերությունների զարգացումը: Սա իրատեսական է: Եվ դա տարածաշրջանում հավասարակշռության պահպանման գլխավոր երաշխիքն է, չնայած միջազգային ահաբեկիչների ներգրավմամբ ադրբեջանա-թուրքական ագրեսիայից հետո իրավիճակը բոլորովին այլ է: Սա այն կարմիր գիծն է, որի խախտումը կարող է անկանխատեսելի հետեւանքներ ունենալ:

Շարունակություն