Քաղաք Սևան.
Քաղաք, որի միջոցով Հայաստան աշխարհը ,միայն ճիշտ տուրիզմի կազմակերպումով կարող է ունենալ միլիոնների օգուտ: Սևան քաղաքում անցյալ դարի 90-ական թթ-ին փակվեցին և սեփականաշնորհվեցին քաղաքի խոշոր ձեռնարկություններն ու գործարանները, որոնք այսօր չեն գործում։ Կուրորտային քաղաք, որտեղ տարիներ շարունակ ամեն ինչ նույնն է, ոչինչ չի փոխվում, նույն կիսաքանդված բակերը, (եթե իհարկե դա կարելի է համարել բակ, որովհետև Սևան քաղաքում կարելի է ասել բակեր, խաղահրապարակներ չկան, որովհետև այն ամբողջովին վաճառված է , և կառուցված զանազան կետեր) կիսաքանդված շենքերը և …
Սևան քաղաքում կա Բուսաբանական այգի, որը գտնվում քաղաքից ոչ շատ հեռու : Այգում կարելի է գտնել եվրոպական և ասիական ավելի քան 420 բուսատեսակներ, սակայն , ցավոք այս ամենը միայն թղթի վրա է գրված: Այգին ընդհանրապես վերածված է աղբանոցի, իսկ ճանապարհը ,որը տանում է դեպի Սևանի Բուսաբանական այգի կարելի է ասել չկա, պետք է օդով գնալ, որովհետև ճանապարհ որպես այդպիսին չկա:
Նկարների մեջ կա նաև իմ կողմից նկարված Սևանի Բուսաբանական այգին, որի միջոցով նույնպես կարելի է զարգացնել զբոսաշրջությունը Սևանում:
Ուրեմն ինձ միշտ հետաքրքրել է պատճառը, ինչու Սևան քաղաքում ներդրումներ չի արվում, ինչու Սևան քաղաքում միայն առևտրային կետերից ու ավտոլվացակայններից ու ավտոմեքենաների վերանորոգման կետերից ոչինչ չի բացվում:Ինչու չեն ուզում, որ Սևանցին նույնպես ունենա քաղաք, ապրի մարդավայել , ունենա աշխատանք և իրեն զգա վերջապես ՄԱՐԴ:
Նույնիսկ բանկերը, որոնց մասնաճյուղերը ՀՀ -ում աճում են սնկի նման, Սևան քաղաքում փակում են իրենց մասնաճյուղերը և պատճառը միայն մեկն է. նրանք չեն տեսնում իրենց բիզնեսը Սևանում, որովհետև Սևանում ոչինչ չկա…
Ուրեմն ես վերջին 20 տարին, որ վերադարձել եմ ՌԴ-ից և ապրում եմ Սևանում, մի բան չկարողացա հասկանալ Սևանցու մենտալիտետը, մտածելակերպը, ապրելակերպը, ոչ մի բանի համար չեն սիրում պայքարել, ոչ մի բանի համար չեն ուզում խոսել, պահանջել իրենց ղեկավարից , իրենց գործատուից, հարևանից, որը կարող է իր բակը կեղտոտել և չմաքրել, որովհետև ինքը գողական քուչի տղա է, իսկ իրա կինը «ԽԱՆՈՒՄ»: Իսկ այն մարդիկ , որոնք պահանջում են , խոսում են , դրանք վատն են, այսինքն. նրանց մասին ասում են. գործ տվող են…..Ուրեմն Սևան քաղաքը լինելով ՔԱՂԱՔ, նույնիսկ ԳՅՈՒՂ չի ,որովհետև եթե լիներ քաղաք գոնե ներդրումներ կարվեր,և կլիներ ուշադրության կենտրոնում , ոնց օրինակ` Գյումրին Էջմիածինը, Հրազդանը, Աբովյանը….կբացվեր գործարաններ , ֆաբրիկաներ և կբացվեին աշխատատեղեր: Սևան քաղաքում մարդիկ չգիտեն , որտեղ աշխատեն և մտածում են միայն Երևանում գործ գտնելու ,կամ երկրից դուրս գալու մասին, իսկ այն մարդիկ ովքեր ունեն աշխատանք, նրանց աշխատավարձը կազմում է չնչին գումարներ, նույն աշխատանքը Երևանում վարձատրվում է ավելի բարձր քան Սևանում, չհաշված նաև այն, որ Գեղարքունիքի մարզում պետք է վճարվի նաև բարձր լեռնայինի համար, օրինակ` Սևանի Գես-ի աշխատակիցները եթե հայ են ու Սևանցի ստանում են օրինակ ` 90 000 ՀՀ դրամ (մոտ.) իսկ եթե հայ չեն, (նրանց արյունը «ԿԱՊՈՒՅՏ» է), նրանք ստանում են արդեն 900 000 ՀՀ դրամ (մոտ.) , և այսպես կարելի է գրել ու գրել:
Ուրեմն այսօր ճիշտն ասած հասկացա ,պատճառը թե ինչու ոչ` իշխանությունը, ոչ` մարզպետարանը , ոչ դրսի Սևանցին ոչինչ չի ուզում անել Սևան քաղաքի համար, ասեմ . որովհետև Սևանի բնակիչները չեն ցանկանում լավ ապրել,ձգտում չունեն ոչ մի ձևով պահանջելու, մեր խոսքը տեղ հասցնելու : Այո .Սևան քաղաքը, որը ունի Սևանա լիճ իր մեծ արժեքներով զբոսաշրջիկության տեսակետից, այսօր անտերության է մատնված:Նույնիսկ մեր Սևանա լիճը էլի բաժանված է մասերի, որտեղ ամեն մասի «ՏԵՐԸ» իր գինն ունի լճի կողքը դրած քանդված ավիրված ԴՈՄԻԿԻ համար: Իսկ այդ գումարով մարդը կարող է գնալ այլ երկիր և հանգստանալ մարդկային, ցիվիլ ձևով:
Ցավում եմ, որ ես և էլի մի քանի ընտանիքներ ,որոնք կմնան անգործ ,պետք է գնան Սևանից, որովհետև աշխատանք Սևան քաղաքում չկա:Անկախ նրանից ուզում ենք թե ոչ ստիպված պետք է թողնենք գնանք այնտեղ, որտեղ կա աշխատանք:
