Չքնաղ Կապանը. բանաստեղծություն

Փողոցնե՛րդ դատարկ,
Փողոցնե՛րդ տխուր
Ախ ինչու՞ է այսպես՛
Լռություն ամենուր։
Ւմ աշխույժ Կապանում
Տխրություն է տիրում։
Վաղուց արդեն դատարկ
Լեփ_լեցուն փողոցում,
Պարտեզում ու բակում,
Մանուկների հրաշք
Ճչոցներ չեն լսվում։
Իմ չքնաղ քաղաքը
Միայնակ ու լքված
Առանց մեզ է ապրում…
ԿԱՊԱՆՍ💜

Հեղինակ՝ Օֆելյա Վանեսյան