ՄԻ ՓՈՔՐ ԷԼ ՈՒ…

Ալբերտ Մկրտչյանին նվիրված գրքիս վերահրատարակումը մոտեցել է եզրագծին: Վերջին սրբագրումներն եմ անում ու դրանից հետո` տպարան: Ասել է թե օրերի հարց է ամեն ինչ: Առավելագույնը` մինչև մայիս:
Շնորհանդեսի հետ կապված հետաքրքիր բան եմ մտածել, մնում է, որ Մհեր Մկրտչյան արտիստականը ստեղծագործական կազմով աջակից լինի: Փոքրիկ ընթերցումներ եմ ծրագրել գրքից, մի տասը րոպեի չափ: Չեմ կարծում, որ չաջակցեն: Վերջն այդ թատրոնի վերաստեղծման գործում ես էլ իմ մասնակցությունն եմ ունեցել, բացի այդ խոսքը գնում է թատրոնին երկրորդ կյանք տված մարդու մասին պատմող գրքի մասին:
Ինչ վերաբերում է գիրքը վերահրատարկված, լրացված տարբերակով ընթերցողի սեղանին դնելուն, սրանում ինձ օգնել է բառիս բուն իմաստով արվեստին ամբողջովին նվիրաբերված խելահեղ մարդկանց մի խումբ: Համբերեք ու շուտով ամեն ինչ հայտնի կդառնա: Միջանկյալ ասեմ, որ այդ խելահեղներից մասնավորապես Սաթիկ Ստեփանյանը հղացել է գրքի ներկայացման տեսահոլովակային տարբերակի գաղափարը, սպասում է համաձայնությանս: Զիլ է, չէ՞. մարդիկ քեզ համար գործ են ուզում անել, նազուտուզ անողն էլ դու ես:
Հ.Գ. Չեմ բացառում, որ այս օրերին գրքի առանձին հատվածներ ֆեյսբուքյան մակարդակով կարող են հանձնվել ընթերցասեր հանրության դատին:
ՄԱՐՏԻՆ  ՀՈՒՐԻԽԱՆՅԱՆ