Ըստ վիճակագրական տվյալների` մարդկության մոտ 3 տոկոսը տառապում է տարբեր ծագման հոդային հիվանդություններով: Դրանց մի մասն արտահայտվում է բորբոքական (հոդաբորբեր), մյուս մասը` նյութափոխանակային կամ կազմափոխական (արթրոզներ) բնույթի փոփոխություններով:
Իրենց հերթին՝ հոդաբորբերը կարող են լինել հիվանդության հիմնական ու գլխավոր արտահայտությունը կամ դառնալ ախտանիշ: Հոդային հիվանդությունների առաջացման պատճառ կարող են հանդիսանալ վարակային կամ ալերգիկ գործոնները, մի այլ դեպքում` նյութափոխանակության խանգարումները:
Հիվանդության ախտածագման մեջ մեծ տեղ է հատկացվում նաեւ այնպիսի գործոնների, ինչպիսիք են սեռը, տարիքը, մասնագիտությունը, եղանակը, սնունդը, ֆիզիկական ծանրաբեռնվածությունը, հոդային վնասվածքները, ժառանգական նախատրամադրությունը: Հոդային հիվանդություններից ավելի տարածվածներն են ռեւմատիզմը, արթրիտը, արթրոզն ու պոդագրան:
Ռեւմատիզմը հաճախ զարգանում է ինֆեկցիոն հիվանդություններից, հիմնականում՝ անգինայից, 1-3 շաբաթ հետո: Իսկ անգինան կրկնվելու դեպքում՝ այն կարող է ավելի արագ լինել` մի քանի օրից: Երբեմն ռեւմատիկ տենդը կարող է սկսվել ոչ թե ինֆեկցիայից, այլ պարզապես մրսածությունից: Սուր ռեւմատիզմին ավելի բնորոշ է նրա հիմնական ախտանիշը` մեծ հոդերի սուր պոլիարթրիտով ուղեկցվող կարդիտ (սրտաբորբ):
Սովորաբար հիվանդության սկիզբը սուր է լինում, արագ զարգանում է պոլիարթրիտ՝ ուղեկցվող ռեւմատիկ տենդով` 39-40 աստիճան ջերմության տատանում ու ուժեղ քրտնարտադրություն: Ռեւմատիկ պոլիարթրիտի առաջին ախտանիշը սուր ցավերն են հոդերի շրջանում նույնիսկ թեթեւ շարժման ժամանակ:
Շարունակությունն այստեղ
