Մարտի 16-22-ը Նյու Յորքում կայանալիք  «Socially Relevant» կինոփառատոնի մրցույթային ծրագրում ընդգրված իմ «Հին ու նոր Կոնդ»  ֆիլմի ցուցադումն իմ մասնակցությամբ իրականացնելու համար  «Միջազգային կինոփառատոներին, մասնակցություն» ծրագրով ֆինանսական աջակցության ստանալու ակնկալիքով  ես դիմել էի նախարարություն:

 

Մաս 1. ԶԱՎԵՇՏ

Հերոսը՝ ԿԳՄՍ նախարարության ընդհանուր բաժնի Գոհարը (գյումրեցի):

Զանգ՝ բջջայինից  իմ բջջայինին։

Գոհար -Բարև Ձեզ, դուք դիմում եք ներկայացրել:

Ես -Բարև Ձեզ, այո:

Գոհար –Դուք չէիք գրել մի նախադասություն…

Ես –Ի՞նչ նախադասություն…

Գոհար –Պետք ա գրեիք՝ ի լրումն այսինչ փաստաթղթի…  այդ նախադասությունը չե՛ք գրել:

Ես –Համաձայն Ձեր նախարարությունից ստացա նամակի, ի պատասխան իմ նամակի, պետք է փաստաթղթեր ներկայացնեի: Ես կցել եմ տվյալ փաստաթուղթը, ներկայացրել եմ պահանջված լրացուցիչ փաստաթղթերը։ Ի՞նչ կա չհասկանալու:

Գոհար -Հա, բայց այդ նախադասությունը չեք գրել, ես չեմ հասկանում:

Ես -Ո՞նց չեք հասկանում, նոր բացատրեցի:

Գոհար –Հա, բայց այդ նախադասությունը չեք գրել։

Ես –(արդեն կոպիտ տոնով) Հիմա ի՞նչ պետք է անեմ։

Գոհար –Չգիտեմ:

Ես –Բա որ չգիտեք, ինձ ինչո՞ւ եք զանգել:

Գոհար –Բաց թողնված նախադասությունը գրեք, նորից բերեք։

Ես –Բայց այդքան փաստաթուղթ նորի՞ց բերեմ… լավ, այդ նախադասությունը կավելացնեմ, մեյլ կանեմ։

 

1ժամ անց։ Հետ եմ զանգում նույն համարին։

 

Ես –Ստացել ե՞ք իմ մեյլը:

Գոհար –Ես ընդմիջման եմ դուրս եկել: Կնայեմ, Ձեզ կզանգեմ։

 

2 ժամ անց։ Դեռ չի զանգել: Նորից եմ զանգում:

Ես –Ալո, նայեցի՞ք, իմ մեյլը ստացե՞լ եք:

Գոհար -Ա՛յո,ստացել ենք:

Ես – Հիմա հասկացա՞ք:

Գոհար –Նայեմ, որ հաստատվի, կասեմ:

 

Ժամեր անց: Զանգ չկա:  Հետ եմ զանգում  այդ նույն  համարով, որից զանգել է։

 

Ես –Բարև Ձեզ, Գոհար ջան: Ներեցեք, ցանկանում եմ իմանալ՝ ի՞նչ փուլում են իմ փաստաթղթերը, արդյո՞ք հաստատվել է:

Գոհար –Ալո, ինչի՞ եք այս համարին զանգել: Սա անձնական համար է։

Ես  -Բայց մենք այս համարով ենք զրուցել: Չզանգեիք այս համարից, ես էլ հետ չէի զանգի։

 

Ինչպես կասեր Ռաֆֆին՝ խենթ է այս աղջիկը։

 

Զանգում եմ նախարարություն, տեղի համարները չեն պատասխանում: Նույնիսկ դիմումի վրա գրված համարը։ Հազիվ մի համար եմ գտնում, զանգում:

 

Ես  -Ալո, բարև Ձեզ (զգում եմ՝ ծանոթ ձայն է): Գոհա՞ր, դուք ե՞ք:

Գոհար –Այո։

 

Նորից նույնը կրկնում եմ, խելոք լսում է:

 

Գոհար- Հեսա նայեմ։

Գոհար (Րոպեներ անց) -Ես նայեցի Ձեր դիմումի պատասխանը։ Լուսինեի մոտ ա։

Ես –Լուսինեն ո՞վ ա։

Գոհար (Հեռախոսը մի կողմ է դնում, սակայն լսում եմ ձայնը) –Երեխեք, Լուսինեն ո՞վ ա, համար տվեք։ (Ինձ) Ձեզ համար տամ զանգեք՝ 976։։։։

Ես –Ես այդ համարին արդեն զանգել եմ, այդ համարը գոյություն չունի:

Գոհար –Վա՜յ, հա, մեզ մոտ աշխատանքներ են իրականացվում, հեռախոսները չեն աշխատում:

Նման աշխատողից հետո  ասե՞մ, թե ով  է  Լուսինեն: Այդ մասին հաջորդիվ:

P.S.  Հաշվի առնելով, թե ինչ կոնտինգենտի հետ գործ ունեմ / ողջ խոսակցությունը ձայնագրված է:

Էմմա Կարապետյան՝ լրագրող, ռեժիսոր

Աղբյուրը՝ https://www.facebook.com/emmaemma91